Dag 1 - 2 juli
Na lange vlucht en nog eens twee uur vertraging, zijn we geland in Mombasa rond 6u in de ochtend. Katrien stond ons met open armen op te wachten en knuffelde iedereen. Ze toonde meteen haar dankbaarheid, waardoor ik me meteen welkom voelde.
Vandaar stapten we in de auto, die daarna op de ferri reed om aan de overkant van de stad te geraken.
Wanneer we door Mombasa reden, kwamen al heel wat indrukken op mij af. Vroeg in de ochtend beginnen de Kenianen hun dag. Vele kinderen in verschillende schooluniformen waren te voet onderweg naar hun school, vele mensen waren hout aan het hakken, materiaal aan het vervoeren, eten aan het maken enzovoort. Er was meteen leven op straat wat voor een gezellige drukte zorgde!
Er was ook veel file, maar wanneer Katrien haar gezicht door het raam liet zien, lieten ze ons al snel voorgaan. Dit is een voorbeeld dat leerkrachten, dokters en priesters hier heel hoog gewaardeerd worden en zeer veel respect krijgen.
Onderweg vertelde Katrien veel informatie over de stad waardoor er ook vele vragen los kwamen.
Wanneer we in de vrijwilligerswoning aankwamen, valiezen uitgepakt waren e.d. gingen we rond 10u de ‘Rainbow4kids primary school’ bezoeken. Dit vond ik heel spannend, aangezien ik voor de school naar hier ben gekomen. Vanuit de vrijwilligerswoning tot aan de school is het ongeveer 5 minuutjes stappen.
MAAR DAN!! We kwamen aan met alle vrijwilligers… EEN MOMENT OM NOOIT TE VERGETEN.
Alle kinderen stonden ons op te wachten in de vorm van een erehaag, ze hadden Belgische vlagjes vast, waren een welkomstlied aan het zingen… HET WAS PRACHTIG. Ik kreeg een gevoel dat juist zat. Wanneer we door de erehaag doorliepen, zag ik op alle gezichtjes van de kinderen een grote en gemeende glimlach. Vele emoties kwamen los, zelfs nu als ik dit hier aan het typen ben, word ik emotioneel J Maar op een juiste manier.
Wanneer we op de binnenkoer van de school kwamen, had de ‘Club’ (leerlingen in een zanggroepje) vele liedjes gezonden, werd er een dansje voor ons gedaan en werden we door de leerkrachten welkom geheten.
Katrien riep ons naar voor en we stonden allemaal op een verhoogje en stelde ons één per één voor aan de kinderen.
Hierna ging er een korte vergadering met Paster Fred (pastoor en voorzitter van het schoolbestuur) door waar er algemene afspraken i.v.m. de kledij en omgang leerlingen en leerkrachten werden gemaakt. Als leerkracht zijn wij een voorbeeld voor heel de school, waardoor we ons deftig moeten kleden; een legging onder de knie met een mooie sjaal er rond is ideaal. We waren zeker allemaal akkoord met de afspraken.
Na de aangename kennismaking met de school, heeft Katrien ons de verschillende winkels aangetoond voor internet, soort supermarkt, groenten en fruitkraampje,… Ook heeft ze ons een leuk restaurantje getoond ‘Forty Thiefs’ aan het strand ‘Biani Beacht’ waar we allemaal zijn blijven eten. Daar hebben we onze eerste indrukken met elkaar uitgedeeld. Katrien vertelde aan ons dat wij onze eigen betekenis aan de kinderen mochten geven. Wij moeten ons goed voelen bij wat we doen, en op het einde van dag kunnen we denken ‘Wij hebben vandaag iets betekend voor de kinderen’.
Wanneer we terug aan onze woning kwamen, hebben we het gezellig gemaakt op het terras en elkaar beter leren kennen.
We zijn wel om 20u gaan slapen, want 24u wakker blijven heeft op ons zwaar gewogen. J
Amaai Kim. wat een mooi verhaal, je zal deze maand heel veel levenservaring opdoen waardoor je als mens en in de omgang met anderen nog beter zal worden. We zijn terecht fier op jou, mama en papa.x
BeantwoordenVerwijderen